Książka, którą warto wziąć do edukacyjnej przestrzeni (odcinek 1.)

Dziś zapraszam do lektury książki Przemka Staronia „Szkoła bohaterek i bohaterów”. Można z niej wziąć do edukacyjnej przestrzeni ważne refleksje i pomysły na zajęcia z młodzieżą.  Warto przeczytać, a potem działać!

S - szukaj w sobie odwagi, by wyruszyć z innymi w edukacyjną podróż, o jakiej marzycie: Twoje uczennice, Twoi uczniowie i Ty.

Z – zostaw schematy i przestaw się na dywergencyjne tory myślenia.

K – kreatywność powinna być Twoim drugim imieniem.

O – opowieści mają w sobie ogromną moc – zabieraj je codziennie do swoich uczennic_uczniów.

Ł – ładuj baterie, inspirując się opowieściami o bohaterach z różnych tekstów kultury.

A – akceptuj to, że ‘nie wiesz’. „Proces wątpienia prowadzi do rozwoju i zmian. Jest jego dźwignią i siłą napędową”.

 

B – buduj edukacyjny potencjał w oparciu nie o strach, ale o odwagę podróżnika, który wie, że „nawet jeśli nie mamy pojęcia, co kryje się na kolejnym kawałku mapy, do nas należy decyzja, jak zareagujemy na to, co tam zastaniemy”.

O – odważ się wyruszyć w edukacyjną podróż zawsze z mapą empatii.

H – Herbertowskie przesłanie Pana Cogito „bądź wierny, idź” niech będzie Ci bliskie w obronie wartości.

A – ‘akt zaufania’ – staraj się być ‘opiekunem spolegliwym’ – „czyli, według polskiego etyka, Tadeusza Kotarbińskiego, kimś, na kim możemy polegać, z kim kontakt nas buduje, nawet jeśli nie zawsze jest łatwy”.

T – Twoja rola to bycie: przewodnikiem, opiekunem, mentorem – bycie kimś na wagę złota.

E – emergencja -w jęz. ang. oznacza ‘pojawić się’ lub ‘wyłonić się’. Wyruszasz w nowe rejony edukacyjnych rozwiązań i z lotu ptaka umiesz zobaczyć, rozumiesz, że warto było działać inaczej.

R – różnorodność? To w niej jest siła! To lubię!

E – eksperymentuj! – bezpieczne ramy dają co prawda poczucie bezpieczeństwa, ale dopiero wyjście poza nie – zaprasza do rozwoju.

K – korzystaj z pomocy innych, „wsłuchując się w mądrości tych, którzy mogą być prawdziwymi mentorami i autorytetami, i chłoń od nich umiejętność metaspojrzenia”.

I – inkubacja – czasem trzeba coś zostawić, spojrzeć z oddalenia, by zrozumieć i znaleźć rozwiązanie. Intuicję tę miała Wisława Szymborska, pisząc ‘jestem za blisko, żeby mu się śnić’ czy ‘żeby tęsknić, trzeba być z daleka’.

B – Bohaterki i Bohaterowie są wśród nas!

O – obecność w Szkole bohaterek i bohaterów daje moc, zaprasza do samodzielności, a jednocześnie do doświadczania „wspaniałej synergii ze wszystkimi, z którymi będziecie świadomie przechodzić swoją podróż”.

H – harmonia pojawi się, gdy rzucisz sobie wyzwanie zaakceptowania „tego, że świat znajduje się w stanie dynamicznej równowagi i jedności przeciwieństw. Dlatego trzeba myśleć, ale i przestać myśleć. I zacząć wdrażać to w życie”.

A – Astrid Lindgren powiedziała: piszę dla dzieci. A ja dodam: każdego dnia odkrywaj w sobie dziecięcą radość w tym, co robisz.

T – TY. „Tak. Ostatecznie to, co Ci zostaje, to osoba, która jako jedyna towarzyszy Ci w każdym punkcie Twojej podróży. Ty”.

E – Eureka! Jeśli szukasz pomysłu na szkołę, do której sama chciałabyś_sam chciałbyś chodzić, to eksperymentuj, rozwijaj się, by w końcu zawołać: Eureka!

R – radość ze współtworzenia szkoły marzeń. Każdego dnia zabieram ze sobą inspiracje z książek Przemka i działam, eksperymentuję, odkrywam szkołę marzeń – dla dzieci_młodzieży i dla siebie.

Ó (U) – „Uwolniła się od wszystkich oczekiwań, pragnień, wszelkiego strachu…(…)” (fragment „Lustrzanny”).

W – WARTO WYRUSZYĆ W PODRÓŻ ZE „Szkołą bohaterek i bohaterów”!

! Wszystkie cytaty pochodzą z rozdziału siedemnastego „A co, jeśli moja blizna nigdy nie przestanie boleć? Czyli o tym, co ukryte najgłębiej” w: „Szkoła bohaterek i bohaterów 2, czyli jak radzić sobie ze złem”, Wyd. Agora.

Justyna Wołoszyk - Brzezińska

doradczyni metodyczna ds. języka polskiego w Pomorskim Centrum Edukacji Nauczycieli w Gdańsku