BUNTOWNICZKI inspirują do snucia ważnych refleksji

Trudne czasy – ważne rozmowy… o kobietach - buntowniczkach

- Kreatywna Pedagogika

- „Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek” (do wyboru)

- „Historia kobiet” Katarzyna Radziwiłł

- „Przewodnik dla piszących i czytających” Maciej Dowgiel (źródło: internet)

 

„Pamiętajcie, że nigdy nie jesteście same ani ze swoimi problemami, ani z marzeniami. Obok Was są rzesze tych, które stoją na straży kobiecej mocy” (Sylwia Chutnik, „Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek. 100 historii niezwykłych Polek”, Wyd. Debit)

1. Zajęcia zaczynamy od testu „5 osób” (Kreatywna Pedagogika). Czytam uczennicom_uczniom zdania – wyzwania, kto wie, odpowiada (można też dobrać dzieci_młodzież w grupy). Ja zaznaczam na kartce ich odpowiedzi, na razie nie informując uczniów, K – jeśli wymienią nazwisko kobiety, M – jeśli mężczyzny.

- Wymień 5 sławnych osób, które zajmowały się nauką.

- Wymień 5 sławnych osób ze świata sportu.

- Wymień 5 osób, które napisały znane książki.

- Wymień 5 zawodów.

- Człowiek odkrywa i zdobywa – wymień 5 znanych osób.

Kolejne zdania proszą m.in. o wymienienie 5 osób ze świata muzyki, filmu, tych, które założyły wielkie firmy, które rządziły państwami.

WYNIKI: w różnych grupach padają podobne nazwiska, we wszystkich zespołach   przewaga (często znaczna) męskich nazwisk (w jednej z grup wynik 2 kobiety – 42 mężczyzn, w innej 8 kobiet – 38 mężczyzn, wśród najmłodszych uczestniczek zajęć 15 kobiecych nazwisk – 14 męskich).

2. Zastanawiamy się, dlaczego tak trudno wymienić nazwiska kobiet, cofamy się do historycznych uwarunkowań, braku praw dla kobiet, dyskryminacji.  Zauważam, że dzieci_młodzież nawet nazwy zawodów wymieniają w r. męskim: nauczyciel, lekarz, prawnik itd. W odpowiedzi słyszę, że tak się najczęściej mówi. Dochodzimy do wniosku, że szkoła – niestety - utwierdza w takim myśleniu, mówieniu.

3. W kolejnym kroku rozmyślań przechodzimy do czytania wybranych historii spośród 400 kobiet – buntowniczek (4 tomy „Opowieści na dobranoc”), by poznać dokonania niezwykłych postaci: aktywistki, architektki, politolożki, poetki, pisarki, aktywistki walczącej o prawa pracownicze, komentatorki sportowej, pediatrki, chirurżki, inżynierki, szachistki, astrolożki i wielu innych.

Na tym etapie pracy wykonujemy ćwiczenie, tworząc od nazw męskich – żeńskie. Rozmawiamy o tym, czy często słyszymy prawidłowo odmieniane słowa.

4. Teraz czas na pracę twórczo – odtwórczą. Na podstawie usłyszanych historii o dziewczynach, kobietach tworzymy „CV buntowniczki” (inspiracje od Macieja Dowgiela: ‘Przewodnik dla piszących i czytających. Autor i Bohater w podróży życia’).

CV Kobiety – buntowniczki (refleksje dzieci_młodzieży):

Wiek: nie ma znaczenia, może być w każdym wieku.

Miejsce zamieszkania: wszędzie.

Sytuacja zawodowa: wszystkie zawody.

Reprezentowane wartości: niepoddawanie się, wiara w siebie, dobroć.

Problemy życiowe: dużo, ale - patrz na odpowiedź wyżej.

Cele i marzenia: pomagać innym.

Obawy: nie uda jej się pomóc wszystkim.

Wygląd: nie ma znaczenia.

Kompleksy: nie przejmuje się.

Stosunek do ludzi: lubi innych, dba o ludzi.

Stosunek ludzi do niej: niezrozumienie, odrzucenie, zdziwienie.

Stosunek do życiowych obowiązków i powinności: pracowita, dotrzymuje danego słowa.

 

5. Na zakończenie dzieci_młodzież dostają zadanie zbudowania metodą Lego – Logos dr. Jarosława Marka Spychały portretu kobiety – buntowniczki lub tego, czym się zajmuje, co ją charakteryzuje.

Trzeba zapraszać młodych ludzi do ważnych rozmów o roli marzeń, wartości, postaw w świecie, który potrzebuje twórczych buntowniczek, tych, które potrafią wyjść poza schemat myślenia, działania. Autorka „Opowieści na dobranoc…. 100 historii imigrantek, które zmieniły świat” pisze m.in.: „Bohaterki tej książki dały się już poznać w świecie, bo wytyczyły własne ścieżki, nie zważając na granice, i wiele osiągnęły w swoich nowych ojczyznach”.

 Justyna Wołoszyk - Brzezińska

doradczyni metodyczna ds. języka polskiego w Pomorskim Centrum edukacji Nauczycieli w Gdańsku